ileti yasaklarımdan sıkıldım ve bloglarımda iç sıkıntılarımı özetledim

bazen sıkıldığımızı hissederiz, ama asıl sıkılan benliğimizdir
eskisi gibi acıtmaz sıkıntılar, hissettiklerimdeki boşluklar,
ama alışırız zamanla, aynı şeyleri kısır döngü gibi yaşamaya ve hayatta öyle bir an olur ki
o tepeye gene çıkar hemen aşağı düşer,
sonra gene aynı sıkıntılarlatekrar çıkarsın, güç buldukça.

ama asıl acıtan nedir bilirmisiniz?
istemediğiniz şeyi görmek, güneşin doğudan battığını görmek gibi
ya da sevdiğimiz birini başklarının kollarında.
ve o tepeye çıkarsınız, düşünmeye bu sefer,
o ve ben neden böyle oldu diye, ya da elimde bir şans olsa napardım diye.

eğer elimde olsaydı, zamanı geri alsaydım......ve sıkıntı......ve o climax sonra düşüşler.
sadece yanımda ben ve tanrı ve anılar.